Στο κεκλεισμένων των θυρών επαναληπτικό αγώνα με την Μπέσα Καβάγε για τον 2ο προκριματικό γύρο του κυπέλλου UEFA, ο Ολυμπιακός ταλαιπώρησε και ταλαιπωρήθηκε για 49 λεπτά, όταν και η Αλβανική ομάδα κατάφερνε να τον κρατάει στο ισόπαλο 1-1 και σεληνιάστηκε στη συνέχεια ισοπεδώνοντας την αδύναμη Μπέσα με 6-1 περνώντας πανηγυρικά στον επόμενο γύρο όπου θα αντιμετωπίσει την Ισραηλινή Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο αγώνας διεξήχθη υπό το βλέμμα του νεοαποκτηθέντα αστέρα, Αλμπέρ Ριέρα ενώ στις εξέδρες ήταν και οι επίσης νεοαποκτηθέντες Αριέλ Ιμπαγάθα και Ντένις Ρόμενταλ, όπως και ο Ριβάλντο. Κορυφαίος του Ολυμπιακού ο Κέβιν Μιραλάς που έκανε ένα πολύ καλό 2ο ημίχρονο αγωνιζόμενος στα άκρα της μεσαίας γραμμής, πολύ καλοί και οι Μαρέσκα, Ντάρμπισιρ. http://www.pesetero.net/pesetero72_jml/index.php?option=com_content&view=article&id=552:---6-1-------&catid=37:matchescategory&Itemid=63
Υ.Γ. 2 : Ημέρες 1999 ζήσαμε σήμερα, τότε που "βούλιαξε" το αεροδρόμιο από την υποδοχή του Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέϊρα και του Ζλάτκο Ζάχοβιτς (υπήρχε και ο Ριβάλντο το 2004 αλλά δε θέλω να τον θυμάμαι τον σκατόψυχο). Ο κόσμος είχε ανάγκη ένα τέτοιο μεταγραφικό "μπαμ" για να πωρωθεί, να ζεσταθεί, να δώσει ώθηση και στην ομάδα με την τρέλα του. Το είχε ανάγκη πολύ περισσότερο μετά την περυσινή απογοητευτική χρονιά σε όλα τα επίπεδα. Πολύς κόσμος στο αεροδρόμιο και αποθέωση του νεοαποκτηθέντα Ριέρα ο οποίος πήρε ένα μικρό δείγμα από την τρέλα και το μεγαλείο αυτής της ομάδας. Έκλεισαν οι δρόμοι, κυριολεκτικά για τον Ισπανό χαφ.
Υ.Γ. 3 : Μιας και μίλησα για τον σκατόψυχο, η Βραζιλιάνα Ρούλα Βροχοπούλου βρέθηκε στις εξέδρες του "Καραϊσκάκη". Σύμφωνα με τον τηλεπεριγραφέα, "ήρθε να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ομάδα, καθώς μπορεί να μην έφυγε με τον καλύτερο τρόπο, αλλά όλα αυτά είναι μακρινά και περασμένα ξεχασμένα". Όχι φιλαράκο, ούτε μακρινά είναι και πολύ περισσότερο, περασμένα ξεχασμένα δεν είναι. Δε νομίζω οτι ξεχνάει κανείς πως μας χάλασε μια φιέστα, ενώ την επόμενη σεζόν ως παίκτης της ΑΕΚ επιδόθηκε σε ένα σωρό απίστευτα καραγκιοζιλίκια, με κορυφαίο το "τώρα αμφιβάλλω για τα πρωταθλήματα που πήρα". Και σήμερα λοιπόν, ο... αμφιβολίας είπε : "Περιμένω να με συγχωρέσουν για κάποια πράγματα που συνέβησαν, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Έζησα με τον Ολυμπιακό τα δυνατότερα συναισθήματα". Ρε ουστ.
Υ.Γ. 4 : Όταν στοχεύεις να αποκτήσεις ποδοσφαιριστές με καλό όνομα, καλό βιογραφικό και σε καλή ηλικία, η θεωρία "δεν πιάνεται κορόϊδο η διοίκηση, όχι σε παράλογες απαιτήσεις" μένει θεωρία. Στον κάθε λογής Βούκτσεβιτς μπορείς να κάνεις παζάρια, μαγκιές και να τον στέλνεις σπίτι του, αλλά σε παίκτες όπως ο Ριέρα, ή τα σκας, ή σου λένε adios και δεν ασχολούνται μαζί σου. Ο Μαρινάκης προς τιμήν του είδε οτι δεν υπήρχε περίπτωση να πέσουν δραματικά οι απαιτήσεις της πλευράς του παίκτη και έκλεισε μια τεράστια μεταγραφή, η οποία αν δεν έκλεινε μετά και την απώλεια του Νενέ θα στιγμάτιζε τη νέα διοίκηση με 2ο μεγάλο μεταγραφικό φιάσκο.
Υ.Γ. 5 : Τα εγκώμια για το πόσο άπλας είναι ο Μαρινάκης δίνουν και παίρνουν. Θα πω οτι απλά το πόσο "άπλας" είναι θα φανεί σε βάθος χρόνου, όταν έρθει η ώρα των πληρωμών. Στο μιλητό και 200 μύρια δίνεις και παίρνεις τον Κακά. Όταν έρθει η ώρα να τα στάξεις όμως, εκεί θα φανεί το πόσο μετράς. Και ο Σαλιαρέλης ακόμα όταν ήρθε, άπλας φαινόταν. Κοτζάμ Προτάσοφ, Σάβιτσεφ και Λιτόφτσενκο κουβάλησε. Όταν όμως ήρθε η ώρα να πληρωθεί το αντίτιμο, μας έτρεχαν από τον Πειραιά μέχρι το Βλαδιβοστόκ.
Υ.Γ. 6 : Απ'τη στιγμή που η διοίκηση επέλεξε να διατηρήσει τον Έβαλντ Λίνεν στο πόστο του και να ξεκινήσει και τυπικά την συνεργασία μαζί του, καλά θα κάνει να τον περιβάλλει με απόλυτη εμπιστοσύνη, να ξεκαθαρίσει οτι ο προπονητής της ομάδας δεν αλλάζει μήπως και πάψει το ροκάνισμα και οι "αποκλειστικές πληροφορίες". Ας αφήσουν τον άνθρωπο να δείξει πρώτα τη δουλειά του, εδώ ανεχθήκαμε τον Χαμούρ και όχι μόνο τον ανεχθήκαμε, αλλά προσπαθούσαμε να βρούμε δικαιολογίες μόνοι μας για να ελλατώσουμε τον αφόρητο πόνο στα ματάκια μας απ'αυτά που βλέπαμε.
Υ.Γ. 7: Σημείο αναφοράς φυσικά και το απίστευτο γλύψιμο - λιβάνισμα προς το πρόσωπο του Μαρινάκη από τα ΜΜΕ. Θαρρείς και συναγωνίζονται στο ποιος γλύφει καλύτερα, έχουν πάρει όλοι σειρά να λιβανίσουν τον μεγάλο εφοπλιστή τον άρρωστο με τον Ολυμπιακό που κάνει τα πάντα για την ομάδα. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης σίγουρα απολαμβάνει τις εκδηλώσεις λατρείας και τα τεράστια πρωτοσέλιδα που τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα, αλλά καλά θα κάνει να μαζέψει όλα αυτά τα δημοσιεύματα και να τα κάνει χαρτί υγείας. Γιατί όταν έρθει η ώρα της στραβής - που θα έρθει, γιατί εδώ για κοτζάμ Κόκκαλη που πριν λίγα χρόνια λεγόταν μεταξύ σοβαρού και αστείου οτι θα κατέβει για πρωθυπουργός ήρθε - η λύσσα που θα βγάζουν εναντίον του θα είναι απείρως πολλαπλάσια της κίβδηλης λατρείας που του πασάρουν τώρα.
Υ.Γ. 8 : Δεν έχω αποφασίσει για αν είναι πιο γλοιώδες έντυπο το "ΦΩΣ", ο "Πρωταθλητής" ή ο "Γαύρος". Όλοι στην ουρά για μια πίπα. Αηδίες και ξεράσματα. Και καλά ο "Γαύρος" πες που είναι νέα εφημερίδα... Το "ΦΩΣ" με τα αναρίθμητα "Μπράβο Βαγγέλη" και ο πρώην Ταλιμπάν του Κόκκαλη, "Πρωταθλητής" με τα "είναι τρελός ο πρόεδρος", προκαλούν τουλάχιστον ανακατωσούρα. Διαγωνισμος γλυψίματος μέχρι τελικής πτώσεως.
Υ.Γ. 9 : Τα πρωτοσέλιδα που ακολούθησαν τη συμφωνία με τον Ριέρα ήταν ένα Deja Vu στην εποχή Κοσκωτά, τότε που μιλούσαν για τον τρελό και παλαβό πρόεδρο με την ομάδα. Έφυγε ο τρελός και παλαβός, μας έμεινε το φέσι.
Υ.Γ. 10 : Ο Ριέρα τόσο στην Εσπανιόλ όσο και στην Λίβερπουλ τσακώθηκε με τους προπονητές του. Στην περίπτωση της Εσπανιόλ "φαγώθηκε" ο Βαλβέρδε, γιατί στη "μάχη" είχαν μπεί τόσο ο Ιβαν Ντε Λα Πένια όσο και ο Ραούλ Ταμούδο, στη Λίβερπουλ μπήκε "στο ψυγείο" ο Ριέρα γιατί η Αγγλική ποδοσφαιρική κουλτούρα συνήθως προτάσσει το "ο λόγος του προπονητή είναι νόμος". Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως αλίμονο αν μια προσωπικότητα όπως ο Ριέρα πάρει χαμπάρι οτι έχει τη δύναμη να "φάει" προπονητή. Οι πύρινοι λόγοι για σιδηρά πειθαρχία και εσωτερικούς κανονισμούς θα πάνε περίπατο από τη στιγμή που οι παίκτες καταλάβουν οτι όλα τριγύρω αλλάξανε κι όλα τα ίδια έμειναν...
Υ.Γ. 11 : Λίγες κινήσεις μένουν ακόμα και ο Ολυμπιακός αποκτά όχι μόνο ισχυρό ρόστερ, αλλά θα έχει και αξιοπρεπέστατο πάγκο μετά από αρκετό καιρό. Επειδή όμως το ρόστερ από μόνο του δεν κερδίζει τίτλους, χρειάζεται σοβαρότητα απ´ολους : Διοίκηση, ομάδα, προπονητή. Το 2007-2008 είχαμε επίσης μια πολύ δυνατή 15άδα-16άδα παικτών αλλά τελικά έπρεπε να κοιμηθεί ο Θεός (και ο Κατσαβάκης και η διοίκηση της Καλαμαριάς) και να μας "κάτσει" ο Βάλνερ για να πάρουμε έναν τίτλο που στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος φαινόταν οτι έπρεπε να έχει κριθεί απ'το Νοέμβριο. Το ρόστερ σιγά σιγά κλείνει και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του Λίνεν. Ο Γερμανός πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στις ομοβροντίες των ΜΜΕ (φίλα προσκείμενων και μη) που "προβλέπουν" αντικατάσταση του με "μεγάλο όνομα προπονητή" και να δουλέψει, να ετοιμάσει σωστά την ομάδα και να την έχει έτοιμη στο τέλος του Αυγούστου που θα ξεκινήσουν τα δύσκολα. Οι παικταράδες είναι ωραίοι, μας φτιάχνουν, γουστάρουμε, αλλά αν δεν ενσωματωθούν με τον σωστό τρόπο στην ομάδα, θα αρχίσουμε να μετράμε θλάσεις.
Υ.Γ. 12 : Κλείνοντας, θα πρέπει να πούμε οτι το "άνοιγμα" για τον Ριέρα ήταν υπέρβαση αυτή την εποχή. Υπέρβαση και ρίσκο ταυτόχρονα, γιατί δεν αρκεί πλέον να αποκτάς παίκτες, αλλά πρέπει να είσαι και συνεπής στις υποχρεώσεις σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και το παράδειγμα της Μαγιόρκα που την απέκλεισε η UEFA λόγω χρεών από τη συνέχεια του Europa League, είναι κλασικό παράδειγμα για το τι ημέρες έρχονται για τους συλλόγους που δεν έχουν τα φόντα να ανταγωνιστούν τους γίγαντες του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου