15 Οκτ 2010

ΕΙΣΗΤΗΡΙΑ ΡΕΕΕΕ

Απο..Fight for red and white
Είμαι κι εγώ, αδέρφια, ένας απο τους πολλούς που αισθάνονται ΕΚΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ, που αναπολούν τα << παλιά >> ή <<ζούν>>, ακόμα, κατά κάποιο τρόπο, μ΄αυτά! Είμαι απο εκείνους, που ανατριχιάζουν και συγκινούνται, όταν θυμούνται την του δεκαετία 80΄ή έστω την ΕΝΔΟΞΗ ΔΥΝΑΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑτου 90΄, τότε που όλα ήταν... αλλιώς, που όλα ήταν... διαφορετικά, προς το... καλύτερο φυσικα... Τότε, που η ΘΥΡΑ 7, έμοιαζε με χώρο... ROCK συναυλίας και τα <<άτομα>> που βρίσκονταν, εκεί, με μέλη ροκ συγκροτημάτων... Τότε, που ένα απλό ερυθρόλευκο κασκόλ, <<έδενε>> μια χαρά, με τις <<μαλούμπες>> ή τα περιέργα κουρέματα, με τα σκουλαρίκια στα αυτιά και τις μύτες, με τις αρβύλες, τα φθαρμένα τζην και το (απαραίτητο) flight και... το χρώμα του κασκόλ αρκούσε για να δείξει τι ομάδα είσαι, αλλά και για να ξεκινήσεις να πας στο γήπεδο. Κάποιοι καταλαβαίνετε, για πότε λέμε... Για τότε, που οι <<μπλε>> διμοιρίες των ΜΑΤ, έστριβαν το κεφάλι τους αλλού και έκανα τα <<παγώνια>>, μόλις αντίκρυζαν καμιά τριανταριά μαλλιάδες με ερυθρόλυκα κασκόλ και οι <<τύποι>> που έσκαγαν στην <<7>> ΔΕΝ βρίσκονταν ΜΟΝΟ στο γήπεδο, αλλά και... αλλού, αφού τα... στέκια που σύχναζαν αλλά και η <<φάση>> τους, γενικά, ήταν... ΙΔΙΑ! Ήταν η ίδια εποχή, στην οποία οι ΠΟΡΕΙΕΣ, γίνονταν, ΧΩΡΙΣ αστυνομική συνοδεία (και παρουσία γενικώς), για τότε που οι οπαδοί ΔΕΝ τα <<έλεγαν>> με τους μπάτσους και ρουφιάνευαν αντίπαλους οπαδούς (βρε κάποιους μου θυμίζει αυτό). Για τότε που υπάρχαν <<ΚΩΔΙΚΕΣ>> και <<ΑΡΧΕΣ>> μεταξύ των οπαδών και ίσχυε το: << Ένα σύνθημα όλους μας ενώνει, μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι>>! Τότε λοιπόν, ΚΑΘΕ Κυριακή, ήταν... <<περιπέτεια>>, μιας και έφευγες απο το σπίτι σου, για να πας γήπεδο και ΔΕΝ ήξερες, πως και αν θα γυρίσεις, αφού μέχρι να πας και να... έρθεις, μπορούσαν να συμβούν πολλά στο... δρόμο, αλλά και... ΜΕΣΑ, στο γήπεδο. Ή να θυμηθούμε τις... ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ εκδρομές, οι οποίες γίνονταν Κυριακή παρά Κυριακή. Χωρίς κλούβες φυσικά να σε πηγαίνουν με 20 χλμ. Και χωρίς μπάτσους να σου σπάνε τα νεύρα και τ΄αρχίδια. Ήταν οι εποχές, όπου ΔΕΝ υπήρχε ΜΠΑΤΣΟΚΡΑΤΙΑ, και οι μπάτσοι ΔΕΝ είχαν μετατραπεί σε RAMBO (απο τον εξοπλισμό), όπου οι δρόμοι ΔΕΝ έμοιαζαν με στούντιο του BIG BROTHER, από τις κάμερες που τώρα υπάρχουν παντού, ενώ ΔΕΝ υπήρχαν ούτε 10 αθλητικές εφημερίδες, ούτε αμέτρητα ιδιωτικά κανάλια, όπως συμβαίνει σήμερα... Απο τότε μέχρι... τώρα, οι αλλαγές ΔΕΝ είναι, απλά, πολλές, είναι... ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ, κυριολεκτικά μάγκες. Και ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ μπορούμε να ΜΗΝ τις λάβουμε υπ΄όψιν μας... Όπως ήταν αδύνατο, αυτές οι αλλαγές να ΜΗΝ μας επηρεάσουν, εμάς σαν οπαδούς, αλλά και την έννοια του οπαδισμού ΣΥΝΟΛΙΚΑ! Στην ουσία, βέβαια, <<Όλα τριγύρω αλλάζουνε και ΟΛΑ τα ίδια μένουν>>. Η βιτρίνα αλλάζει, αφού η... ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, το χρήμα, η τεχνολογία, τα ΜΜΕ και τα σπαθόλουρά τους, έχουν φοντίσει, γι΄αυτό. Ξέρετε, τι ΔΕΝ αλλάζει, ρε μάγκες, ΠΟΤΕ και με ΤΙΠΟΤΑ? Αυτό που ορισμένοι (και ΔΕΝ είναι λίγοι αυτοί) αισθανόμαστε ΜΕΣΑ ΜΑΣ, μέσα στις ψυχές, τις καρδιές μας και το... μαυλό μας. Αυτά που αισθανόμαστε για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας, τον ΘΡΥΛΟ μας, την Ολυμπιακή ιδέα, αλλά και για την <<φάση>> του οπαδισμού γενικότερα... Έχω ξενερώσει με πολλά, έχω τρελλαθεί με ακόμα περισσότερα, ενώ πάμπολλα, είναι αυτά που , μ΄έχουν κάνει να αηδιάσω και να σιχαθώ, (όπως και αρκετούς απο εσάς που διαβάζετε, αυτες τις γραμμές πιστεύω) και τα έχω πάθει σε τέτοιο βαθμό, όλα αυτά, που αρκετές φορές έχω σκεφτεί, να το <<κόψω>>, να τα παρατήσω... Δεν γίνεται, όμως, αδέρφια μου, ΔΕΝ μπορώ! Γιατί? Γιατί, πρώτον, είμαι άρρωστος... Δεύτερον, γιατί το... <<αίμα νερό δεν γίνετε>> Αλλά, κυρίως, γιατί το να την <<κάνεις>> είναι η εύκολη λύση... Το να κάτσεις και να παλέψεις γι΄αυτά που πιστεύεις και αγαπάς είναι το... Δύσκολο. Κι αν φύγουμε, όσοι την βλέπουμε κάπως διαφορετικά, παίζουμε ουσιαστικά το βρομοπαιχνίδι τους, αφού αυτό θέλουν, ορισμένοι... Σε μια τελική, ξέρω ότι ΔΕΝ είμαι μόνος. Το αντίθετο είμαστε πολλοί.. Πολλοί, για ν΄αφήσουμε τον ΘΡΥΛΟ μας, χωρίς την ασπίδα και το σπαθί του, χωρίς τους <<καμικάζι>> της ερυθρόλευκης θρησκείας. Οι γνήσιοι γαύροι, άλλωστε, ξέρουν να παλεύουν και να ΝΙΚΟΥΝ, έτσι δεν είναι? Και στο φινάλε, αδέρφια: <<ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΩ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ>>?


http://fightforredandwhite.blogspot.com/?zx=d6fe281536b4bdee

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου